woensdag 12 oktober Islands of adventure.

Vandaag alweer vroeg op pad, 8.20u stonden we klaar voor vertrek, het begint er nu wel een beetje in te hakken elke dag actief de wereld in. We moesten eerst even tanken omdat we toch wel willen weten hoe zuinig ons karretje rijdt ivm het zo leeg mogelijk inleveren in Miami volgende week.

Jakolien reed vandaag en alles ging zonder problemen, de nieuwe navi wil ons alsmaar via de I4 laten rijden en wij willen via de international drive. Het lukt ons elke keer een hele tijd om onze zin te krijgen maar op een gegeven moment wint de navi weer en kwamen we weer op de I4.

We hadden maandag besloten om vandaag een hele dag te besteden aan Islands of adventure. Het park is tot 20u open, dus dat zou genoeg tijd moeten zijn.

We begonnen heel relaxed in Seuss landing, wat heerlijk is het om hier gewoon wat rond te kijken en alle characters te zien. Wij kennen ze niet zo goed omdat we de boeken nooit gelezen hebben, maar toch.

Als attractie gaan we eerst in Cat in de Hat, waar we met een karretje door de huisjes van de moeder van “thing 1 en thing 2” rijden. Onder voortdurende commentaren van een beetje een neurotische vis. De cat in de hat komt ook verschillende keren langs. We vinden dit zo leuk en missen zo veel van alles dat we het rondje nog een keer maken. Datzelfde (dus ook twee keer) gebeurt bij “The High in the Sky Seuss Trolley Train ride” waar je in een karretje hoog over een stadje in Seusstown rijdt. Weer met figuren die in het verhaal voorkomen. Ik zou bijna op zoek gaan naar de boeken, zodat ik weet wat ik nou uiteindelijk gezien heb.

Na het gezellige “kindergedeelte” kwamen we in the lost continent, waar we graag de Poseidon Fury wilden doen. Deze was echter gesloten, wegens technische omstandigheden. Dus liepen we maar door, maar wel met de belofte van Medewerker Jon dat we via de express lane mochten als de boel weer werkte.

Dus maar even de refill beker volgooien met cola light (we hadden er vandaag maar 1, die we netjes verdeelden. En een klein bezoekje aan de pratende fontein. Opeens kwam Jak erachter dat Poseidon weer werkte. Dus een klein stukje teruglopen en natuurlijk via de expresslane naar binnen, dat scheelt toch heel wat tijd al mis je wel stukken van de sfeer die bij de langere route horen. We kwamen via een heel donkere weg bij een soort grot, waar een man, die later onze gids bleek te zijn, alle mensen verzamelde.  

Hij vertelde allerlei spooky verhalen over een professor die nooit meer opgedoken was na zijn onderzoek naar Poseidon, de onderwaterkoning. Omdat het heel donker was en er allerlei enge geluiden en lichteffecten waren, werd het best spannend. Na een tijdje ging de hele groep een stukje verder en kwamen we bij Poseidon die met een slechterik vocht. Heel mooi gedaan was het dat we door een soort tunnel van water moesten lopen, zg op weg naar de diepe zee. Aan het eind van de tunnel was weer een hal, waar het uiteindelijk gevecht was, en natuurlijk won Poseidon en de groep kon weer vrijgelaten worden.

Nu was het tegen 12uur en we konden wel eens gaan lunchen. Het werd een kebab met een wrap en een zakje chips wat je erbij kreeg ipv aardappel. Daarna konden we verder naar de voorstelling van “The eight Voyage van Sindbad”. Een live stuntshow met veel acrobatiek over Sindbad die zijn prinses moest redden van een slechterik. Wij wisten wel dat we in de splashzone zaten, maar dachten dat het wel mee zou vallen als we achter een grote meneer gingen zitten, nou niet dus, we werden goed nat. Het was wel een heel leuke show. Toen hadden we alles in dit land gedaan wat we wilden doen en via Harry Potterland liepen we verder naar Jurassic park (we hadden Harry immers maandag al uitgebreid bezocht).

Toegangspoort

zo'n enge

In Jurassic park wilden we alleen de River adventure meemaken, waarvan we oa te horen hadden gekregen dat je goed nat werd en al je spullen ook. Jak ging dus in regencape gehuld de boot in en in pakte mijn spullen in een plastic tas. Gewapend met mijn waterfototoestel stapten we in de grote boten die door het onderzoekscentrum voeren. Eerst langs wat vriendelijk grasetende dino’s maar langzamerhand kwamen de raptors, tot we in het gebied kwamen waren een paar ontsnapte dino’s rondliepen. De boten werden geregeld aangevallen en we maakten verschillende duikelingen, zodat we al snel flink nat waren, maar gelukkig is het hier nog steeds vrij warm, dus dat droogt wel weer. Om niets te missen deden we deze trip ook 2 keer, allen moest ik de tweede keer mijn fototoestel wegstoppen. Naïef als ik was dacht ik dat hij bang was dat mijn toestel niet waterbestendig was, maar al gauw kwam ik erachter dat het niet mocht omdat het weleens door de lucht zou kunnen vliegen tegen iemands hoofd.

Behoorlijk nat liepen we verder, intussen regende het, maar ja we waren toch al nat en het duurde maar even. Dus weer het land uit en verder naar Skull island.

Hier zat een attractie waar we heel lang voor in de rij moesten, vooraf werd 75 min gezegd maar het werden er 60. Je liep door allerlei gangen waar schedels lagen en verontrustende muziek en verhalen van de “stem”. Jakolien werd alweer een beetje zenuwachtig. Na een lange wandeling in het donker kwamen we op het vertrekpunt van de jeeps. We hadden geen gordels om en zaten vrij los op banken, dus het geweld zou wel meevallen.

We bleken een soort reddingsmissie te zijn om onderzoekers te redden van Dino’s en hele grote gevaarlijke aardwormen. Hierbij werden we geholpen door King Kong. Het gevaar waarvoor we de hele wandeling gewaarschuwd werden (niet geschikt voor zwangeren, snel misselijk, mensen met rugklachten of hoogtevrees) bleek te bestaan uit veel lawaai en geschud van al die agressieve prehistorische beesten, De aardworm nieste zelfs op ons zodat we onder het snot kwamen. Het viel dus allemaal erg mee. Nadeel is wel dat we nu de waarschuwingen weer met een korrel zout nemen.

Dus weer een landje verder naar Toon lagoon waar we Popeye en Bluto’s Bilge Rat Barges wilden doen. Hierbij zit je met z’n 5en achter elkaar in een boomstam die allerlei stroomversnellingen afgaat en een héééle hoge waterval. Er stond ook een testboomstam om uit te proberen hoe je erin zat. Nou dat zag ik dus niet zitten, heel laag zitten met de voorzittende persoon tussen je benen en op je plaats gehouden door een beugel, zodat je geen kant op kon. Jak is dus alleen gegaan. Later vertelde ze me dat het inderdaad nogal lastig was om op te staan na de tocht en dat er stukken behoorlijk heftig waren. Ze had gelukkig haar cape weer aan en ik paste op haar tas, zodat ze redelijk droog bleef. Haar bootgenoten waren drijfnat.

Ook hier waren weer officiële foto’s gemaakt, maar die zijn zo stervens duur om te komen dat we elke keer proberen om er een foto van te maken maar dat lukt bijna nooit. Wel lukte het ons een paar keer om de officiële fotograaf een foto met ons toestel te laten maken.

Nog even een beker bijvullen en daarna op naar het volgende land, Marvel Super Hero Island. Hier zijn een paar achtbanen waar wij niet eens over denken om erin te gaan. Dus het bleef bij kijken en de attractie “The Amazing Adventures of Spiderman” waar je in een kar met 20 mensen dwars door en over New York jakkert om Spiderman te helpen bij de bestrijding van het kwaad. Ik vond het geweldig al dat geschud en de brandbommen, watersplashes en duikvluchten. Jakolien begon er ook al een beetje aan te wennen en we mochten er nog een tweede keer in. Deze keer werden we zo snel in de bak gekletterd dat onze beugels heel los zaten zodat we alle kanten op gleden bij al die capriolen. Ik vond dit geen prettig gevoel.

Spiderman

Nu was het intussen tegen 19u en we vonden het wel genoeg vandaag, we besloten om bij Shakes en steaks op de W Vine te gaan eten, een beetje in de buurt van ons huis.

Nou het restaurant was vrij snel gevonden, maar het duurde zo lang eer we naar onze plaats gebracht werden dat we er zelf maar heen liepen. Daarna duurde het nog heel lang eer we eten kregen. En ja hoor de friet was koud, dus teruggestuurd. Zonder problemen werd ons bord meegenomen en ws in de magnetron of zo gezet want het kwam precies hetzelfde terug maar dan warmer. Het hele eten was een kopje en voor ruim $12 waren we klaar.

Daarna nog 10 min en we waren weer thuis. Morgen weer een dagje Universal studio’s, maar dat zal een korter dagje zijn, omdat we ook nog het verjaarscadeau van Jak willen doen.