Donderdag 29 september. Naar St Petersburg en het Dali Museum

Donderdag 29 september. Naar St Petersburg en het Dali Museum

We mochten vanochtend een beetje uitslapen maar waren allebei toch om 7 uur wakker en ja dan kun je er net zo goed uitgaan. Het gebruikelijke ochtendritueel aangevuld met koffers pakken. Ik had alleen mijn kleintje bij me dat scheelt zo heerlijk veel gedoe ’s morgens. Ik word zo chaotisch ervan dat alles in de koffers moet, moet steeds alles er weer uithalen omdat ik onderin iets nodig heb.  Je hebt toch nog heel wat op de kamer voor 1 nachtje. 2 koffers van Jakolien, 1 van mij, allebei een handtas, ik een klein rugzakje, de koelbox, allerlei losse waterflessen en niet te vergeten het pak cornflakes. Jak is nl van het brood afgestapt en ik ga morgen over. Weer lekker ontbeten bij de receptie met sinaasappelsap, koffie, yoghurt, brood of cornflakes, wafels. Daarnaast hebben we hebben lekker een wafel voor onderweg gemaakt.

Om 9 uur konden we vertrekken, Jak ging uitchecken en ik pakte de laatste spullen in en begon mijn chauffeurstaak. Omdat we nog wat wilden doen in St Petersburg besloten we om via de I75 te gaan, dat gaat een stuk sneller, maar is wel minder gezellig.

Zonder problemen waren we al om 11uur bij de skyway brug net voor St Petersburg. Deze is en blijft zo mooi dat we hier op een rest-area pauzeerden voor een kop koffie (ik had witte chocolade met karamel- heerlijk) en de wafel. Het was intussen al weer bloedje heet. Na de stop hebben we gewisseld,

 

Jak had meteen een flinke zijwind toen we over de brug reden, het viel Jak weer opnieuw op dat je in USA links en rechts gepasseerd wordt en dat de verkeerslichten aan de overkant van de kruising staan. Ook leuk,  je mag zomaar door het rode licht rechtsaf slaan.

verkeerslicht aan anderzijde kruising

Nog een klein stukje en toen waren we bij de straat waar ons hotel ligt. Gek genoeg kunnen we vaak niet het precieze adres in onze offline navi zetten, dus het komt nog weleens voor dat we met een U bocht terug moeten. Ook deze keer weer, je kunt niet zomaar acuut oversteken. Ons hotel is knalgeel en viel verder lekker op.

Het inchecken ging vlotjes al was de receptioniste wat knorrig. Tot we een kamer kregen op de derde etage.

IK: Nee hoor dat klopt niet ik heb een kamer op de begane grond gevraagd

Zij: nee hoor want U heeft via Expedia geboekt en dan had U ons moeten bellen

Ik: Nou ja ik heb U gemaild en wel al in november en het is toegezegd

Zij: ik zal kijken wat ik kan doen.

Gelukkig is het toch gelukt. Blij toe want dat was nou net een van de redenen om dit hotel te boeken, je kunt dan nl direct vanuit je kamer het strand op lopen. Het bleek dat we bijna dezelfde kamer hadden als in 2012, alleen hoefde er nu geen derde bed bij, zodat we lekker veel ruimte hebben. 

Na weer een kopje koffie voor Jak zijn we de stad ingegaan. We hadden net na veel bochten en keren een leuk plekje gevonden om te parkeren en daar $3 voor betaald toen bleek dat het minstens een half uur lopen was naar het Dalimuseum, wat op ons wensenlijstje stond. Dus maar weer de auto in voor een tweede poging want een half uur lopen in de bloedhitte is niet te doen, zeker niet als je het vermijden kunt. We reden vrij rechtstreeks naar Dali, waar parkeren ietsjes duurder was, maar wel op de eerste rang was.

Wij naar binnen, we moesten het schokkende bedrag van $48 voor samen betalen, maar ja dan krijg je ook wat, tenminste dat dachten we. We kregen een audio set, zodat we zelf het rondlooptempo konden bepalen en zoefden met de lift naar 3 hoog. Rechtsaf direct naar de Dali afdeling. Het blijft toch een gekke vent zoals hij zijn ideeën op het doek zet. 

Maar er zaten heel interessant schilderijen bij waar je echt niet zomaar aan voorbij loopt, al snap ik er niet veel van. Het jammere was alleen dat er zo weinig was, ik verwachte een interactieve afdeling waarbij je door de kunststukken kon wandelen (hier wist de suppoost helemaal niet van af en later toen ik op internet keek bleek het maar tot eind mei 2016 een tentoonstelling te zijn geweest. Jak had en idee in haar hoofd van een enorm schilderij waar je van alles op zag maar ook deze was er niet.

Ietwat teleurgesteld liepen we weer de afdeling af, even naar beneden voor en hapje en een drankje en dan zou er nog een zaal zijn van foto’s van een kok die zijn gerechten heel kunstzinnig maakte. Ook dit was niet zo bie. 

In de tuin waren nog een paar voorwerpen, oa een druipende klok en een enorme dalisnor.

Daarna weer terug naar het hotel, want het was eigenlijk te heet om nog wat te doen en bovendien was het al tegen 17u en ik wilde terug zin voor de zonsondergang vanuit onze kamer.

Nog even buiten gezeten, want het was gelukkig wel een beetje afgekoeld en toen is Jak ons avondhapje gaan halen, zij een wrap en ik wat stukjes kip (we hebben nl niet zoveel honger de hele tijd) intussen ging de zon onder en even later begon het weer te regenen en te onweren.  Dit waren niet de eerste van vandaag we hebben tijdens het rijden al meerdere stortbuien gehad.

de regen op onze ruit

de ondergaande zon

Nu zitten we voor de eerste keer met de deur open en airco uit te genieten van de frisse lucht. Al blijft het opletten of het niet gaat regenen. Nog even heerlijk relaxen en dan weer een paar uurtjes plat.