Op het keerpunt van de wandeling waren een aantal
memorials tere ere van de aanval in de varkensbaai in 1961, toen de Amerikanen,
Cuba aanvielen omdat ze het communisme uit het land wilde krijgen. Naast de
nodige personen die een standbeeld hadden was er ook naast elkaar een
standbeeld van Maria met kind (van het christendom) en een boom waaronder
“santaria” gepredikt werd met afgehakte kippenhoofden en varkenskoppen. Dit
gebeurt nog steeds af en toe en de blanke kindjes werden nog steeds
gewaarschuwd dat hier de hekserij plaatsvindt.
Moet je voorstellen wij liepen flink te puffen van de
hitte en ons drinkwater was hard nodig. Op zich was de hele wandeling niet zo
lang, maar voor ons lang zat.
Na de wandeling was het dus hoog tijd om een hapje te
eten en om de goden niet te verzoeken door iets lokaals te gaan eten in deze
hitte werd het gewoon McD, maar wel een wrap van kip.
Nog even wat rondslenteren en toen konden we de bus naar
het beginpunt nemen. De bedoeling was om nog een bus te nemen naar een ander
deel van de stad te nemen, maar intussen was het na 16u en de bus reed niet
meer. Wel konden we nog mee met de strandbus. Dit was ook prima, want hij zou
langs het Holocaust Memorial gaan en dat wilde ik na onze mislukte poging van 4
jaar geleden nu toch wel zien.
We kwamen eerst over de Mc arthur causeway met brug, waar
je natuurlijk helemaal bijna van het dak waaide. Toen over Miami Beach, de
Collins rd verder. Nu bleek toch dat het memorial vlak bij ons hotel uit 2012
zat.
We hadden eerst nog gevraagd of er nog een bus na de onze
vertrok, zodat we niet bij het memorial zouden stranden als we de tijd ervoor
namen. Ja hoor geen probleem na 45 min zou de laatste bus nog langskomen.
Eenmaal bij de “arm” van het monument aangekomen sloeg de
emotie meteen toe. Doodstil liepen we rond om alles door te laten dringen. Heel
indringend alle beelden en foto’s maar zeker ook de muziek op de achtergrond,
praten kon gewoon niet. Ook voor de andere mensen die rondliepen.
Na ruim een half uur liepen we weer naar het punt waar we
afgezet waren, maar er kwam alsmaar geen bus. Uiteindelijk toch maar een ander
big bus aangehouden, die vertelde dat dit niet het opstappunt was, maar we
konden wel een stukje meerijden. Spannend dus of onze bus niet al voorbij was.
Gelukkig niet en we konden nog het laatste stuk mee via de ocean drive naar het eindpunt.
De auto opgepikt en weer terug naar Fort Lauderdale. Dat
leek simpel maar omdat het intussen toch al donker was nam ik wat verkeerde
afslagen. Uiteindelijk waren we tegen 20u terug en zijn meteen naar zee
gelopen, want Jak wilde erg graag nog even zwemmen, al was het dan ook stikdonker.
Het bleef dus bij pootje baden in de branding (tot halverwege onze benen). Ik
zat al bij de eerste golf op mijn billen en vond het prima zo.
Terug in het hotel nog even douchen om van al het zand
verlost te worden eten en naar bed. Tenminste dat was de bedoeling. Ik wilde
namelijk nog eerst foto’s sorteren en met 3 toestellen valt het niet mee om
alles op de goede volgorde te krijgen.
Sorry dat deze dag zo rommelig geblogd is maar de pc weigerde opeens om foto's toe te staan. Morgen komt het vast weer goed
Misschien zijn de foto,s te groot van pixels? Klinkt, en ziet eruit als een leuke dag. Jullie hebben iets tegen openbaar vervoer?? Elke keer lopen jullie tegen een probleempje aan. Nou ja, die zijn er om op te lossen.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het Memorial op de foto al indrukwekkend. Leuk dat jullie het dit jaar wel gezien hebben en gelukkig is het nog goed gekomen met de bus...
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat jullie met de hop on hop off zijn geweest. Wij hebben toen ern groupon gehad voor een bustocht en een rondvaart. Nu kan je wel overal uitstappen. Indrukwekkend he, dat Memorial. Ik ben er nu twee keer geweest en het blijft steeds hetzelfde. Heel anders dan in Berlijn met al die blokken. Leuke eerste dag is het zo geweest.
BeantwoordenVerwijderen