afscheidsbuitje |
Vandaag is onze laatste vakantiedag aangebroken, als je
het tenminste vakantie vind om naar het vliegveld te gaan en terug te vliegen.
We zijn om 8uur opgestaan. Het BW hotel ligt vlak bij een
spoorlijn dus er kwam de afgelopen nacht regelmatig een trein luid gillend
langs ons raam gedaverd. Hij alarmt nl als hij de weg oversteekt. Maar
eigenlijk hebben we er weinig last van gehad, we waren moe en hoorden hem
alleen in de avond en vanochtend.
Na nog veranderingen in de bagage indeling, konden we
gaan ontbijten, dat was bij dit hotel inclusief en behoorlijk uitgebreid, je
kon een warm ontbijt maken, wafels bakken, brood, cornflakes en fruit. Wij
hielden het bij cornflakes (ik met perzikyoghurtjes erdoor) een sapje en een
halve wafel. En een halve wafel voor onderweg.
Uitgecheckt en Jakolien reed ons naar het vliegveld. Het
was behoorlijk druk, maar alles ging prima, we zijn er eindelijk achter wat het
cijfer in het centrum van het stuur betekent. Je kunt hem instellen op
gemiddeld benzineverbruik, huidig benzinegebruik, maar en dat is ook handig
hoeveel mijn je nog kunt rijden eer je moet tanken.
volt toch wel mee he |
We reden eigenlijk rechtstreeks naar de autoverhuur in
het MIA gebouw. Snel de admin afgehandeld, gelukkig hadden we wel rustig de
tijd om de auto zelf te controleren en bagage te verzamelen. Met veel koffers
en tassen toch maar een karretje gehuurd, voor die $5 heb je er toch wel
profijt van. Met de MIA mover naar het eigenlijke vliegveld, waar we om 11.00u
waren. We moesten nog een uur wachten eer we in konden checken. Jak is lekker
rond gaan lopen, terwijl ik bij de bagage alvast foto’s ging bijwerken. Ik had
wel even WIF, ik dacht slim te zijn en nog wat tijd over te houden door de WIFI
later uit te zetten, maar dat lukte niet. Later was het half uur gratis toch al
verbruikt.
Het inchecken ging vrij vlot. Onze grote bagage weegt
samen 47 kg. Dat komt door al mijn scrapspullen en Jak heeft haar gelkussen mee
terug genomen. Ook de handbagage werd geaccepteerd. Daarna loop je eigenlijk
van controle naar controle. Bij de eerste mocht je maar tee stuks handbagage
hebben, en ik moest mijn fleece en jas aantrekken, die zaten nl zolang in een
losse zak omdat het vrij warm is.
zo was het |
dit werd het |
Nu is het nog alleen een kwestie van tijd stukslaan, Jak
loopt steeds rond en leest af en toe wat en ik werk gewoon verder aan de foto’s
en pas op de koffertjes. Heel lekker is dat ik in een schommelstoel kan zitten
wiebelen.
Jammer dan ons vliegtuig heeft vertraging ipv om 15.20u
vertrekken we pas om 16.55u. Wel hebben we de lekkere plaatsen met extra
beenruimte ook gekregen.
Het instappen verliep vlotjes al was er weer zoals
gewoonlijk te weinig kastruimte, dit omdat er net geen twee handbagagekoffers
naast elkaar kunnen door de wieltjes. Diverse mensen moesten hun handbagage dus
alsnog in het ruim laten zetten. Wij niet gelukkig. Al snel bleek dat het
vliegtuig niet vol was, dus Jakolien heeft snel een vrije rij uitgekozen en is
daar uitgebreid gaan zitten, zodat we allebei twee zitplaatsen hebben. Ik heb meteen
mijn slaappilletje genomen in de hoop dat ik de hele vlucht zou knorren.
niets van gemerkt |
Nou dat is een heel eind gelukt, ik heb zowel het diner
als het ontbijt gemist. Tussendoor wel nog een paar keer wakker omdat de
stewardess me vroeg om de riem om te doen. Helemaal verkreukeld kwam ik dus aan
in Brussel. We hadden een heleboel van onze vertraging ingelopen en landden om
7.30u
Spullen verzamelen en op onze koffers wachten en op naar
de trein. We misten de trein van 8.11 net dus eerst koffie op Europese bodem.
Daarna weer naar het treinperron. Hier kon je alleen komen via de roltrap en ik
durfde niet met een duf hoofd en twee koffers tegelijk naar beneden. Dus eerst
met het kleintje. De grote bleef boven staan. Bleek dus dat ik een flink eind
om moest lopen en weer door de bewaking.
bij aankomst in brussel |
Jak werd opgehaald door haar ouders en ik ben nog bij een
vriendin gaan koffiedrinken. De rest van de dag half daas doorgebracht en tot
23uur opgebleven. Vanochtend weer netjes om 8 uur op en toen stond opeens de
boilercontroleur voor de deur. Ja het thuisleven gaat meteen weer door.
Nogmaals bedankt voor alle meelezers en ons avontuur zit
er weer op.